ارتباط روح با قبر خاکى، موجب مى‏شود که بتوان از این طریق، بهتر با روح رابطه برقرار و به او توجّه کرد و نیز توجّه او را جلب نمود. بدین جهت در روایات، تأکید فراوانى بر زیارت قبور، دعا، طلب رحمت و مغفرت و تلاوت قرآن کریم بر سر قبرها شده است.

این آداب در هر جایى، براى مردگان خوب است؛ ولى به دلیل ارتباط قبر برزخى با قبر خاکى، بر انجام دادن این آداب بر سر قبرها، تأکید بیشترى شده و از استحباب بیشترى برخوردار است. از طرفى ارواح نیز بر اساس این ارتباط با بدن مادى و قبر خود، از حضور مؤمنان مسرور و مبتهج مى‏شوند.

امام صادق(ع) مى‏فرماید: «قسم به خداى متعال، مردگان رفتن شما را [بر سر قبورشان ]مى‏دانند و با حضور شما مسرور مى‏شوند و با شما اُنس مى‏گیرند و بهره‏مند مى‏گردند».

خواندن فاتحه در خانه درست است؛ ولى رفتن بر سر قبر فضیلت و پاداش بیشترى دارد؛ زیرا: اولا، براساس برخى از روایات هنگام آمدن نزدیکان میت به زیارت او، روحش در قبر حاضر مى‏شود و با دیدن آنها شادمان مى‏گردد.

ثانیا، رفتن در قبرستان و دیدن عاقبت دنیاى فانى، بسیار درس‏آموز و عبرت‏آفرین است. از همین‏رو در متون دینى، تأکید بسیارى بر این امر رفته و پاداش بزرگى نیز براى زیارت کننده قبور مؤمنین بیان شده است.

قبرستان بهشت رضا(ع) در مشهد مقدس